به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از بوشهر، حجت الاسلام رضا خدری، مدیر حوزه علمیه استان بوشهر به همراه معاونان حوزه استان و مسئول بسیج طلاب بوشهر، با خانواده روحانی شهید مرتضی جمالی در روستای چاهپیر شهرستان تنگستا، با خانواده این شهید عزیزن دیدار کردند.
در این دیدار مدیر حوزه علمیه استان بوشهر با اهدای لوح تقدیر از پدر شهید تقدیر کرد. پدر شهید مرتضی جمالی نیز در این دیدار کتاب خاطرات فرزند شهید خود را به مدیر و معاونان و مسئول بسیج طلاب بوشهر اهدا کرد.
پیش از این دیدار نیز مدیر و معاونان حوزه علمیه استان و مسئول بسیج طلاب بوشهر با حضور گلزار شهدای در روستای چاهپیر از توابع شهرستان تنگستان با آرمان های مقدس شهدا تجدید میثاق کردند.
نگاهی به زندگینامه شهید مرتضی جمالی
مرتضی جمالی فرزند خضر در سال ۱۳۴۴ در خانواده‌ای سبز سیرت و روشن اندیش در روستای چاه پیر از توابع شهرستان تنگستان چشم به بیکرانه آفاق هستی گشود. در ایام شکوفایی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ که حدود ۱۳ سال داشت عاشق و دلباخته‌ی امام و اهداف بلند انقلاب اسلامی شد و سمت بهار را پیدا کرد.
او با شرکت شورآفرین در راهپیمایی‌ها، فعالیت‌های تبلیغی و پخش اعلامیه‌ها و... در مسیر معرفی انقلاب در سال های قبل و بعد از انقلاب لحظه‌ای از پا ننشست و بدین سان مسافر همیشگی جاده‌های روشنی و میهمان ضیافت پر خون و خطر عشق بود. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خود را در روستای خود سپری کرد. پس از اخذ دیپلم تجربی، روانه حوزه علمیه شد. با نبوغ و استعداد سرشار و علاقه زائدالوصفی که به علوم و معارف اسلامی داشت تحصیلات حوزوی را در محضر علما و اساتیدی همچون حضرت آیت الله جوادی آملی با موفقیت پشت سرگذاشت.
با آغاز شدن تهاجم ناجوانمردانه خفاشان شب پرست و باز شدن در بهشت شهادت با کوله‌باری به وسعت گلواژه های استقامت و خلوص و ایثار و دلی آکنده از تاب و تب پرواز روانه جبهه شد. در جبهه با دو سلاح علم و رزم به جهاد بی‌امان با دشمنان اسلام و اداء تکلیف آسمانی خود پرداخت.
به شهادت تمام همسنگران و یاران، در همه عملیات‌ها و مأموریت ها در نهایت شجاعت و اخلاص عمل می‌کرد و عشق به شهادت در سیمای نورانی‌اش موج می زد. مرتضی با علم و عمل که در لحظه لحظه‌اش عشق شهادت و پرواز موج می‌زد سرمشق همه رزمندگان و همسنگرانش بود. او از آبشار نورافشان تعالیم قرآنی و روایات ائمه هدی (ع) به انتشار آیه‌های نور می پرداخت و همچون پدری دلسوز و برادر و معلمی مهربان به توضیح و تشریح احکام اسلامی می‌نشست.
در نمازهای شب خود که طنین گریه‌های باران خیزش همدوش نسیم سجاده های نافله در خط مقدم می پیچید از خداوند طلب شهادت می‌کرد.
سرانجام در شب چهارم دی ماه سال ۶۵ در منطقه اروندرود هنگام عملیات کربلای ۴ به روی سرخ‌ترین مرگ ها و آسمانی ترین پروازها لبخند زد و سرمست از صهبای سحرزاد شهادت به دیدار معشوق شتافت.
پیکر مطهر شهید جمالی، چندین سال مفقود و در غربت و بی‌نشانی به روی شانه‌های اروند نظاره‌گر خاکیان بود تا اینکه پس از سالها غربت توسط گروه تفحص پیدا شد و به وطن بازگشت.
انتهای پیام/
